درباره مهدیشهر

مهدی‌شهر یکی از شهرهای ایران (نام دیگر: سنگسر)، در استان سمنان است. مهدی‌شهر قبل از انقلاب، سنگسر نامیده می‌شد و هم اکنون نیز در بین عموم مردم به این نام شهرت دارد.
مردم این شهر به زبان سنگسری سخن می‌گویند.
این شهر حدوداً در ۱۵ کیلومتری شمال شهر سمنان واقع شده است و از سمت شمال با شهمیرزاد (از شهرهای استان سمنان) از سمت غرب باسرخه (از شهرهای استان سمنان) و فیروزکوه (از شهرهای استان تهران) و از سمت شرق با دامغان (از شهرهای استان سمنان) ارتباط دارد.
موقعیت جغرافیایی این شهر، ۵۳ درجه و ۲۱ دقیقه طول جغرافیایی و ۳۵ درجه و ۴۳ دقیقه عرض جغرافیایی می‌باشد و ارتفاع مرکز آن از سطح دریا ۱٬۶۳۰ متر است. گوسفند سنگسری پروارترین گوسفند جهان است بطوریکه ۶۰درصد وزن خود گوشت تولید می‌کند.

مردم‌شناسی

سنگسری‌ها از اولین دسته‌های آریایی هستند که به ایران آمده‌اند و هنوز گویش باستانی ویژه خود را حفظ نموده و به سنن باستانی پایبند هستند.

در گذشته، سنگسری‌ها زندگی عشایری داشتند که دامنه کوچ آنها از استان‌های تهران و مازندران تا گلستان و خراسان را دربرمی‌گرفت ولی اکنون بیشتر مردم شهرنشین گشته‌اند.

عشایر سنگسری در استفاده از شیر گوسفند مهارت خاصی دارند و انواع لبنیات مرغوب و منحصربه‌فرد خود را از آن تهیه می‌کنند که تعداد این لبنیات به بیش از ۳۰ نوع می‌رسد که مهم‌ترین آنها:ماست، دوغ، آرشه، پنیر، خورش، لور، چیکو، کشک، وارعون و … می‌باشد. همچنین گوسفندان سنگسری از حیث پرواری بی‌نظیراند و محصول گوشت آنها تقریباً ٪۶۰ وزن گوسفند پیش از ذبح شدن است.

پیشینه تاریخی

در فرهنگ شاهنامه، ذیل کلمه سگسار آمده است: «از مرز و بوم‌هایی که داهیان در آن جای گرفتند». و راجع به داهیان در ذیل کلمه سکزی می‌خوانیم: «… داه گروهی بودند از آرین که در دشت خوارزم جای گرفتند و پس از آن در کنار جنوبی دریای خزر جایگیر شدند. از … آنان مردم بستوه آمدند. پادشاه ایران گروه داه را پراکنده‌ساخت. یکدسته از آنان را به زابلستان کوچانید و آنان را سکزی خواندند … و دشت خوارزم داهستان نامیده شد که مخفف آن دهستان است و اکنون به دهستان معروف است و یکدسته از گروه داه را در زمینی جای دادند در طبرستان …». به این ترتیب می‌توان گفت سنگسر که در نواحی جنوبی دریای خزر قرار دارد جزئی از سگسار باستانی است و سنگسری‌ها از بازماندگان داهیان و با مردم سیستان (سجستان) و خوارزمیان قدیم از یک نژاد می‌باشند.

مردم این دیار از دیر باز در پاسداری از سرزمین ایران پیش قدم بوده که به عنوان نمونه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• در جنگ شاه طهماسب اول با سلطان سلیمان قانونی (شاه عثمانی) تعداد کمی از سربازان سنگسری (حدود ۲۰۰ نفر) جلو ارتش عظیم عثمانی را سد کردند و همگی کشته شدند تا سپاه ایران بتواند فرصت عقب‌نشینی و تجدید قوا را پیدا نموده و از نابودی کامل نجات یابد.

• در نبرد مهماندوست اشرف افغان با نادرشاه، جزء سربازان نادرشاه بودند و رشادت زیادی از خود نشان دادند.

• اسماعیل‌خان، ذوالفقارخان، مطلب‌خان، محمدعلی‌خان و عیسی‌خان مردانی بسیار متهور و جنگجو بوده که در بیشتر جنگ‌های مهم دوره فتحعلی شاه حضور داشته و پیروزی‌های نمایانی بدست آوردند. در رویداد جدایی افغانستان سردار ذوالفقارخان سنگسری فرماندهی سپاه ایران را بعهده داشت و دوبار افغان‌ها را شکست داد.

• در جنگ ایران و عراق مردم این منطقه بیشترین شهید را در سطح استان دادند.

از سال ۱۳۰۷ مهدی‌شهر دارای شهرداری مردمی بوده و در سال ۱۳۱۴ به‌عنوان چهارمین شهر استان سمنان توسط وزارت کشور به رسمیت شناخته شد. ناحیه مهدیشهرتا قبل از شهریور ۱۳۲۰دارای فرمانداری نظامی بود که دودانگه و چهاردانگه و نقاط دیگری از شهرستان ساری سابق جزء آن بوده است. یادآوری می‌شود که در فرهنگ جغرافیایی ایران که در سال ۱۳۲۹ چاپ شده است، این ناحیه با حدود و مشخصات کنونی به عنوان بخش مهدیشهر آمده است. این بخش در ۱۳۸۷ به شهرستان مهدی‌شهر ارتقاء یافت.

مکان‌های دیدنی

• غار دربند

• پارک آبشار

• حسینیه المهدی

• موزه عشایری ایل سنگسر

• عمارت خیل خان (کیپور)

• دیواره صخره نوردی سنگسر سل

• کافر قلعه

• امامزاده قاسم

• هتل سنگسر

• موزه سنگ و فسیل سنگسر

صنعت

اقتصاد و فلسفه وجودی شهر مهدیشهر بر صنعت و دامداری آن استوار است. به گواهی آمارهای موجود در سال ۱۳۸۷، صنعت مهدیشهر ۲۳ درصد از سهم صادرات استان سمنان به خارج از کشور را بخود اختصاص داده است.

پایه‌گذاری صنعت در شهرستان مهدیشهر، به دهه ۱۳۵۰ شمسی بازمی‌گردد. در این دهه هژبر یزدانی سرمایه دار فقید سنگسری، طرح ایجاد ۱۳ کارخانه عظیم را در جنوب غربی مهدیشهر به اجرا درآورد. تا پیش از وقوع انقلاب ۵۷ و کوچ اجباری او به کاستاریکا، وی سه کارخانه ریسندگی پاکریس، کفش اطمینان و پی وی سی، را بثمر نشاند و سنگسر آنروز عملاً به شهری مهاجرپذیر بدل شد.

پس از خروج او از کشور، روند رشد صنعت مهدیشهر پس از وقفه‌ای طولانی مدت باردیگر سیر صعودی یافت و به تدریج واحدهای دیگری در کنار کارخانجات هژبر یزدانی شکل گرفت. عمده صنعت مهدیشهر مربوط به قطعه سازی خودرو، صنعتی سازی ساختمان، صنایع UPVC، صنعت کاشی، سیمان، گچ و صنایع تولید کفش است.

از جمله بزرگترین واحدهای این شهر می‌توان به گروه صنعتی غرب استیل، گروه صنعتی روستا، سیمان سنگسر، کارخانه تولید ملات خشک، سنگرکار، کارخانجات کفش نوید بهمن، کارخانه کاشی سمنان،  پی وی سی ایران، گچ الماس و .. اشاره کرد. هم اکنون شهر مهدیشهر دارای ۳ شهرک صنعتی است که در جنوب و جنوب غرب آن استقرار یافته‌اند. این شهرک‌ها زمینه اشتغال بیش از ۸۰۰۰ نیروی کار را فراهم کرده‌اند.

اطلاعات شهرک‌های صنعتی مهدیشهر بدین شرح است.

• شهرک صنعتی غنچه انگوری (با مساحتی حدود ۸۰ هکتار در ۲ کیلومتری جنوب غرب مهدی‌شهر)

• شهرک صنعتی گل رودبار (با مساحتی حدود ۱۳۰ هکتار در غرب مهدی‌شهر)

• شهرک صنعتی مهدی‌شهر (با مساحتی حدود ۲۰۰ هکتار در ضلع غربی جاده سمنان – مهدی‌شهر و وابسته به شرکت شهرک‌های صنعتی استان سمنان)

زبان

زبان سنگسری(ISO/DIS ۶۳۹–۳) عضوی از شاخهٔ شمال غربی زبان‌های ایرانی است و با زبان سمنانی، سرخه‌ای، شهمیرزادی و لاسگردی که از آبادی‌های مهم شهرستان سمنان و شهرستان مهدیشهر محسوب می‌شود. نزدیکی و شباهت خاصی دارد.

زبان سنگسری در تاریخ معاصر مورد تجزیه و تحلیل بسیاری از کارشناسان و خبرگان رشته زبان‌شناسی قرار گرفته است.

برای نمونه پروفسور ویندفوهر استاد دانشگاه میشیگان آمریکا، در سال ۱۹۶۵ رساله دکترا خود را با موضوع «ریخت‌شناسی افعال زبان سنگسری» ارائه داد.

همچنین پروفسور چراغعلی اعظمی سنگسری در رساله‌ای مجزا و با همکاری پروفسور ویندفوهر، کتابی ماندگار با عنوان «واژه نامه سنگسری» نوشته است که مع‌الاسف بسیاری از افعال و کلمات موجود در این کتاب دیگر بین اهالی سنگسر تکلم نمی‌شود.

اهالی مهدیشهرزبان فارسی را نیز بخوبی صحبت می‌کنند ولی در بین خود ترجیح می‌دهند که با زبان خویش حرف بزنند که در این صورت دیگران از آن چیزی سر درنمی‌آورند.

در این زبان دوواکه اختصاصی وجود دارد که در دیگر زبان‌ها نظیر آن. را کمتر می‌توان دید یکی واکه مرکزی به نام «شوا» و دیگری واکه افراشته گرد «ؤ» است که اولی نیز در زبان کردی هم دیده می‌شود ولی واکه دومی درزبان‌های دیگر ایرانی یافت نشده است.[منبع:بررسی زبان سنگسری،صباغیان]

عشایر ایل سنگسری

سنگسری‌ها شاخص‌ترین کوچندگان دامنه‌های البرز هستند. آنها طولانی‌ترین مسیر کوچ جهان را طی می‌کنند به طوری که فاصلهٔ دورترین نقطهٔ ییلاقی و قشلاقی آنان به بیش از ۱۵۰۰ کیلومتر می‌رسد. برنارد هوکارد محقق مشهور اروپایی نیز معتقد استعشایر ایل سنگسری طولانی‌ترین مسیر کوچ رو جهان را دارا هستند.

سیاه چادر عشایر سنگسری که «گوت» نام دارد منحصربه‌فرد است و از ساختار ویژه‌ای برخوردار است. تقسیمات داخلی سیاه چادر سنگسری همسان معماری ایرانی است. پلاس سنگسری کف آن را مفروش و دیوارهای نقش دار، فضای داخل چادر را به محل میهمانان، خانواده و آشپزخانه تقکیک می‌کنند. دست بافته‌ها و آویزه‌های بسیاری که دارای نقش و رنگ هستند در داخل چادرها کاربرد دارند.

عشایر ایل سنگسری از شیر گوسفند و بز، ۳۲ نوع محصول لبنی تولید می‌کنند. همچنین آنان در تولید نوعی شکلات محلی به نامچیکو تبحر خاصی دارند. چیکو و روغن زرد که ماحصل تلاش عشایر سختکوش ایل سنگسر است، بخشی از سوغات مهدیشهر را تشکیل می‌دهد.

امروزه بخش‌هایی از مراتع استان‌های سمنان، تهران، قزوین، قم، مرکزی، مازندران، گلستان، گیلان، خراسان رضوی، خراسان شمالی و خراسان جنوبی، و اصفهان همچنان در اختیار عشایر ایل سنگسر قرار دارد.

شهر مهدی شهر (سنگسر)، مرکز شهرستان مهدیشهر، خاستگاه ایل سنگسری است که خانوارهای عشایری از اواخر شهریور تا اواسط خرداد ماه در آن سکونت دارند.

دانشگاه‌ها

قدمت دانشگاه در شهر مهدیشهر به سال ۱۳۶۷ بازمی‌گردد. در این دوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی به همت خیرین مهدیشهر، بویژه زنده یاد عزیز نورانی در منطقه دربند مهدیشهراحداث شد. متأسفانه در مدت بیش از ۲۰۰ سال به دلیل سایه سنگین مرکز استان بر روی این شهر، هیچگونه توجهی از سوی دولت به توسعه واحدهای دانشگاهی مهدیشهر صورت نپذیرفت. اما از سال ۱۳۸۵ به بعد به بتدریج دانشگاه‌های آزاد، پیام نور و علمی کاربردی، در این شهر فعال شدند که بجز دانشگاه پیام نور، باقی مراکز آموزشی از هزینه بخش خصوصی اداره می‌شود. واحدهای دانشگاهی مهدیشهر هم اکنون پذیرای بیش از ۳۰۰۰ دانشجوست.

فهرستی از دانشگاه‌های مستقر در شهر مهدیشهر:

• دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی مهدی‌شهر

• دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهدی‌شهر

• دانشگاه پیام نور مهدی‌شهر

• دانشکده منابع طبیعی مهدیشهر

• دانشگاه علمی کاربردی مهدیشهر (زیر نظر کارخانجات غرب استیل)

• دانشگاه علمی کاربردی بهزیستی مهدی‌شهر

صنایع دستی

صنایع دستی سنگسری‌ها شامل قالی بافی، نمد مالی، گلیم و جاجیم بافی و همچنین بافتن پارچه‌های کمابیش ظریف مانند چادر، برک، شال، مقنعه و … می‌باشد. اندازه قالی‌ها معمولاً بزرگ نیست و کمتر به بافتن قالی‌های بزرگ دست می‌زدنند. بافت نوعی قالی در آن جلب توجه می‌کند که همان قالی خود رنگ که در برخی نقاط دیگر ایران هم بافته می‌شود. در این نوع قالی از رنگ طبیعی پشم (سفید، سیاه، خاکستری، قهوه‌ای، میشی و …) استفاده می‌کنند.همچنین زنان سنگسری دارای لباس‌های ویژه‌ای هستند مانند «ساخته مکنه» که روسری ابریشمین خوش رنگ و نگاری است که قرن‌ها آن را بافته، زینت داده و به ترتیب خاصی می‌بندند.

ورزش

شهرستان مهدی‌شهر از قطب‌های اصلی هاکی در ایران است و این منطقه همواره تعدادی بازیکن در اردوهای تیم ملی دارد. در یکی از میدان‌های اصلی این شهر تندیس بازیکن هاکی قرار دارد. همچنین با توجه به پیشینه عشایری، یکی از تفریحات مردم مهدیشهر اسب‌سواری است.